|
›
210.
Ebu Said Hudriu r.a. tregon: "I Dërguari i Allahut a.s. shkoi në vendin ku falej namazi i Bajramit të Kurbanit ose të Fitrit. Pastaj ai kaloi nga gratë dhe u tha: "O ju gra! Jepni sadaka, sepse kam parë që shumica e banorëve të Zjarrit ishit ju (gra)." Ato e pyetën: "Për sa kështu, o i Dërguari i Allahut?" Ai iu përgjigj: "Ju mallkoni shumë dhe jeni mosmirënjohëse ndaj bashkëshortëve tuaj. Nuk kam parë më të mangët se ju nga mendja dhe nga feja. Mendja e një burri të vëmendshëm mundet që të shmanget (nga e drejta) nga ndonjëra prej jush." I thanë: "Cila është mangësia jonë në mendje dhe në fe, o i Dërguari i Allahut?" Ai u tha: "A nuk është dëshmia e një gruaje sa gjysma e dëshmisë së një burri ( dy dëshmitare gra ose një burrë)?" (Ato e pohuan këtë) duke thënë: "Po vërtet!" Ai (a.s.) u tha: "Kjo është mangësia e mendjes së saj. A nuk është fakt se, kur gruaja është me zakonet e saj, as nuk mund të falet dhe as nuk mund të agjërojë?" (Ato e pohuan këtë) duke thënë: "Po, pa dyshim." Ai u tha: "Kjo pra është mangësia e saj në fe." (304)
|