|
›
444.
Ibn Abbasi r.a. tregon: "Pejgamberi a.s. bashkë me disa shokë të tij u nisën për të shkuar në Tregun Ukadh. Tashmë në këtë kohë ishte vënë pengesë e pakalueshme ndërmjet shejtanëve dhe lajmeve të Qiellit dhe qëlloheshin me zjarre të ndezur. Kështu që shejtanët u kthyen te bashkësia e tyre të cilët i pyetën: "Ç'ka ndodhur me ju?" Shejtanët u përgjigjën: "Eshtë vënë një pengesë e pakalueshme mes nesh dhe lajmeve të Qiellit dhe na vërshojnë drejt nesh zjarre të ndezur." Ata u thanë: "Kjo, që është vendosur pengesë mes jush dhe lajmeve të Qiellit, është një gjë e re që ka ndodhur tani. Shkoni nga lindja dhe perëndimi i tokës dhe shihni çështë kjo që është vënë pengesë mes jush dhe lajmeve të Qiellit." Ata shejtanë të cilët shkuan drejt Tihamas takuan në Pejgamberin a.s. në një vend i quajtur Nahbah bashkë me shokët e tij duke falur namazin e agimit, gjatë rrugës për në Tregun Ukadh. Sapo dëgjuan Kuranin ia vunë mirë veshin dhe thanë: "Për Allah! Kjo qenka ajo gjë që ka vënë pengesë mes nesh dhe lajmeve të Qiellit." Ata shkuan tek bashkësia e tyre dhe thanë: "O bashkësia jonë! Me të vërtetë që ne kemi dëgjuar Këndim (të Kuranit) të mrekullueshëm! Ai udhëzon në Rrugën e Drejtë dhe ne kemi besuar në të, dhe ne kurrë nuk do t'i vëmë shok (në adhurim) Zotit tonë (Allahut)" Kështu Allahu i zbriti Pejgamberit të Tij a.s.: "Thuaj (o Muhamed): "Më është shpallur se një grup i vogël xhindesh e dëgjuan (këtë Kuran) dhe thanë: 'Me të vërtetë që ne kemi dëgjuar një këndim (të Kuranit) të mrekullueshëm! Ai udhëzon në Rrugën e Drejtë dhe ne kemi besuar në të e kurrë nuk do t7i vëmë shok (në adhurim) Zotit tonë (Allahut)..." (Surja El-Xhinn, nr. 72). Ajo që iu shpall atij, ishte biseda e xhindeve." (773)
|