|
Kapitulli: 1076. Çfarë ndalohet nga rruga (lutjet dhe zakonet) e kohës së errësirës paraislame
›
1467.
Xhabiri r.a. tregon: "Ishim me Pejgamberin a.s. në një nga fushatat e shenjta luftarake. Me të u bashkuan një shumicë e madhe nga muhaxhirët. Mes tyre ishte edhe një burrë që bënte shumë shakara e lojra (me shigjeta etj.). Duke lozur ai goditi një ensar në ije. ensari u nxeh aq shumë sa të dy thirrën njerëzit e tyre. ensari thirri: "O ensarë (ndihmë)!" Edhe muhaxhiri thirri: "O muhaxhirë (ndihmë)!" Kështu, doli Pejgamberi a.s. dhe tha: "Çfarë kanë njerëzit që bëjnë thirrje si të kohës së padijes para- islame?!" Pastaj ai a.s. pyeti: "Ç'është me ta?" Ata i treguan për goditjen që muhaxhiri i bëri ensarit. Pejgamberi a.s. tha: "Lërini këtë, pasi kjo është një thirrje e keqe!" Abdullah Ibn Selul (hipokrit nga Medina) tha: "Por ata (muhaxhirët) thirrën dhe u grumbulluan kundër nesh, kështu që, kur të kthehemi në Medine, padyshim që më të nderuarit do t'i nxjerrin prej andej më të ultit." Nga kjo Umeri tha: "A nuk e vrasim këtë njeri të lig (Ibn Selulin), o i Dërguari i Allahut?" Ndërsa Pejgamberi a.s. tha: "Jo, që të mos thonë njerëzit pastaj se Muhamedi (a.s.) i vriste shokët e vet." (3518)
|