|
Kapitulli: 1116. Thënia e Pejgamberit a.s.: "Pranoni veprat e mira të mirëbërësve prej tyre dhe i falni keqbërësit nga mesi i tyre."
›
1565.
Enesi r.a. tregon: "Ebu Bekri dhe Abbasi r.a. kaluan pranë një grupi ensarësh të ulur që po qanin. Njëri prej tyre i pyeti se pse po qanin. Ata u thanë: "Po qajmë sepse po kujtojmë uljet e Pejgamberit a.s. me ne." Kështu Ebu Bekri r.a. shkoi te Pejgamberi a.s. dhe ia tregoi atij këtë gjë. Pejgamberi a.s. doli në xhami me kokën e lidhur me një copë çarçafi dhe u ngjit në minder, në të cilin nuk u ngjit më pas asaj dite. Pasi e lavdëroi dhe e falënderoi Allahun, ai tha: "Jua lë amanet ensarët, sepse ata janë shokët e mi të afërt, të cilëve u kam besuar të fshehtat e mia. Ata i kanë plotësuar tashmë detyrimet që u qenë ngarkuar, por tani mbetet t'u plotësohen të drejtat që u takojnë. Prandaj pranojini veprat e mira të ensarëve mirëbërës dhe i falni ata prej tyre që janë keqbërës." (3799)
›
1566.
Ibn Abbasi r.a. tregon: "(Në sëmundjen pas së cilës ndërroi jetë) i Dërguari i Allahut a.s. doli me një çarçaf të mbështjellë krahëve dhe me kokën të lidhur me një rrip të lyer me vaj derisa u ngjit dhe u ul në minber. Pasi e lavdëroi dhe e falënderoi Allahun, ai tha: "Dhe më pas, o popull! Njerëzit do të shtohen, ndërsa ensarët do të pakësohen aq sa do të jenë si kripa në gjellë. Prandaj, cilido nga ju që do të jetë sundues dhe do të ketë fuqi për t'u sjellë dëm a dobi të tjerëve, le të pranojë veprat e mira të ensarëve mirëbërës dhe t'i falë ensarët keqbërës." (3800)
|