|
Kapitulli: 1150. Rënia dëshmor e Hamza Ibn Abdul-Muttalibit r.a.
›
1623.
Abdullah Ibn Adi tregon se e ka pyetur Vahshijun: "A nuk na tregon ndodhinë e vrasjes së Hamzait?" Vahshiju tha: "Po. Hamzai vrau Tuaima Ibn Adijun në Bedr, kështu që padroni im, Xhubejr Ibn Mutëimi më tha: 'Në qoftë se t'i e vret Hamzain, si hakmarrje për xhaxhain tim, do të të jap lirinë'. Kur njerëzit u nisën për luftë vitin e Ajnejnit - Ajnejn është mal afër Uhudit dhe ndërmjet tij dhe Uhudit është një luginë- edhe unë dola me njerëzit për në betejë. Kur ushtria u rreshtua për luftim, Sibau u doli dhe tha: 'A ka ndonjë (musliman) që më del në duel?' Kështu doli Hamzai dhe i tha: 'O Siba! O biri i Umm Anmar, ajo që bën synet gratë e tjera! A do të sfidosh Allahun dhe të Dërguarin e Tij?!' Pastaj Hamzai e sulmoi dhe e vrau atë duke e asgjësuar si dita e djeshme që s'kthehet më. Unë u fsheha poshtë një shkëmbi dhe, kur Hamzai më erdhi afër, atëherë unë e qëllova me shtizë duke ia ngulur atë në bark derisa i doli mbrapa. Kjo bëri që ai të vdesë. Kur të gjithë njerëzit u kthyen në Mekë, edhe unë u ktheva bashkë me ta dhe qëndrova atje, derisa aty u përhap Islami pastaj ika në Taif. Kur populli i Taifit çoi korrierët e tij tek i Dërguari i Allahut a.s. më thanë se Pejgamberi a.s. nuk i dëmton të dërguarit, kështu që edhe unë shkova bashkë me ta derisa, mbërrita tek i Dërguari i Allahut a.s.. Kur më pa, ai më pyeti: 'Ti je Vahshiju?!' I thashë që po. Pastaj më pyeti sërish: "Ti e vrave Hamzain?7 I thashë: 'Ashtu është, siç të kanë thënë/ Atëherë më tha: 'A mund ta mbulosh fytyrën që mos të ta shoh?' Kështu, dola që andej. Kur vdiq i Dërguari i Allahut a.s. dhe doli Musejlima gënjeshtari (duke u shtirur si profet) thashë me vete: 'Do të shkoj te Musejlema që ta vras dhe të shlyej me të vrasjen e Hamzait'. Kështu pra, dola edhe unë me njerëzit e tjerë (për të luftuar Musejlema mashtruesin dhe pasuesit e tij). Në atë betejë ndodhën shumë ngjarje të mëdha. Papritur pashë një burrë që po rrinte në këmbë afër një të çare tek një mur. Dukej si deve ngjyrë hiri dhe flokët i kishte të shprishur. Menjëherë ia lëshova heshtën duke ia ngulur mu në mes të gjoksit dhe i doli pas shpine ndërmjet shpatullave. Pastaj një ensar e sulmoi dhe e qëlloi me shpatë në kokë." (4072)
|