|
Kapitulli: 1179. Treqimi për të krishterët e Nexhranit
›
1689.
Hudheifa r.a. tregon: "Dy sunduesit e Nexhranit, Akibi dhe Sejjidi, shkuan tek i Dërguari i Allahut a.s. me qëllim që të luteshin për Mallkimin e Allahut mbi njëri-tjetrin.314 I pari i tha shokut të vet: "Mos e bëj një gjë të tillë sepse, për Allah, në qoftë se ai është Pejgamber dhe ne lutemi për mallkim, atëherë as ne dhe as pasardhësit tanë mbas nesh kurrë nuk do të jenë të fituar!" Pastaj të dy i thanë Pejgamberit a.s.: "Ne do të të japim ty atë që na kërkon, por me kusht që të na japësh me vete një njeri të besueshëm." Pejgamberi a.s. u tha: "Sigurisht që do të dërgoj një njeri të ndershëm e të besuar, që është vërtet i besueshëm." Atëherë çdonjëri nga shokët e të Dërguarit të Allahut a.s. dëshiroi të ishte ai njeri. Pastaj Pejgamberi a.s. tha: "Ngrihu në këmbë, o Ebu Ubejde Ibn Xherrah!" Kur ai u ngrit, i Dërguari i Allahut a.s. tha: "Ky është i besueshmi i këtij Ummeti (i kombit musliman)"." (4380)
›
1690.
Në një përcjellje tjetër Enesi r.a. shton se Pejgamberi a.s. tha: "Çdo komb e ka një emin (njeri të ndershëm dhe më të besueshmin) dhe emini i këtij Ummeti (i kombit musliman) është Ebu Ubejde Ibn Xherrahu." (4382)
|