|
Kapitulli: 1180. Mbërritja e Esharijinëve dhe e jemenasve
›
1691.
Ebu Musai r.a. tregon: "Ne, një grup nga fisi i Eshërainjve, shkuam te Pejgamberi a.s. dhe i kërkuam atij kafshë udhëtimi, por ai nuk pranoi të na jepte gjë. Pastaj i kërkuam për herë të dytë për të na dhënë kafshë udhëtimi, por ai u betua se nuk do të na jepte gjë prej tyre. Por nuk kaloi shumë dhe Pejgamberit a.s. i sollën disa deve të marra si plaçkë lufte. Atëherë ai urdhëroi që të na jepnin pesë deve prej tyre. Kur i morëm devetë, ne thamë me njëri-tjetrin: "E lamë Pejgamberin a.s. të harronte betimin që bëri, kështu që ne nuk do të jemi kurrë të fituar pas kësaj." Për këtë arsye, unë shkova te Pejgamberi a.s. dhe i thashë: "O i Dërguari i Allahut! Ti u betove se nuk do të na jepje asnjë kafshë për të udhëtuar, por tani ti na dhe." Ai tha: "Po, vërtet! Por unë, në qoftë se betohem dhe më pas shoh një zgjidhje më të mirë sesa ajo, atëherë veproj sipas zgjidhjes së dytë më të mirë (dhe pastaj bëj çmë detyrohet për të shlyer betimin duke dhënë sadaka etj.)." Në një citim tjetër shtohet se Pejgamberi a.s. e shleu atë betim. (4385)
›
1692.
Ebu Hurejra r.a. tregon se Pejgamberi a.s ka thënë: "Ju kanë ardhur njerëz nga Jemeni. Ata janë më zemërbutët dhe më zemërndjerët. Besimi është jemenas dhe urtësia është jemenase. Krenaria dhe mendjemadhësia janë cilësi të njerëzve të deveve, kurse qetësia dhe denjësia janë cilësi të njerëzve të deleve." (4388)
|