Kapitulli: 1321. Fjala e Allahut, më të Urtit: "O Pejgamber! Përse po ia ndalon vetes atë që ta ka lejuar Allahu ..." (Kuran, 66:1)
1877.
Aishja r.a. tregon: "I Dërguari i Allahut a.s. e pëlqente shumë mjaltin dhe ëmbëlsirat. E kishte zakon që, pasi falte namazin e ikindisë, t'i vizitonte gratë e veta dhe të rrinte me ndonjërën prej tyre. Kështu, një ditë ai shkoi te Hafsaja, bija e Umerit, dhe ndenji me të më tepër se zakonisht, kështu që unë u bëra xheloze dhe pyeta për këtë. Më thanë se dikush nga të afërmit e saj i kishte dhënë asaj një kacek me mjaltë si dhuratë dhe me të ajo i kishte bërë një shurup Pejgamberit a.s.. (Ky kishte qenë edhe shkaku i vonesës se tij). Thashë me vete: "Për Allah, do t'i bëjmë një marifet atij (që të mos bëjë më ashtu)!" Kështu i thashë Seudas: 'Tejgamberi do të vijë tek ty dhe, kur të të afrohet, thuaji: 'A ke ngrënë megafir (gomë arabike me erë të keqe)?7 Ai do të të thotë që jo. Pastaj thuaji: 'Atëherë ç'është kjo erë e keqe që ndiej prej teje?!' Ai do të të thotë: 'Hafsaja më dha një shurup me mjaltë. Ndërsa ti thuaji: 'Mbase bletët e atij mjalti kanë thithur lëng urfuti (pema që nxjerr mcgafirin)? Po kështu do t'i them edhe unë. Edhe ti Safije thuaji të njëjtat fjalë." Më vonë Seuda më tregoi: "Për Allah, sapo ai hyri te dera desha t'i them ç'më urdhërove ti prej frikës tënde!" Kështu, kur Pejgamberi a.s. iu afrua Seudas, ajo i tha: "O i Dërguari i Allahut! A ke ngrënë megafirl" Ai i tha: "Jo". Ajo i tha: "Po ç'është kjo erë që ndjej prej teje?" Ai iu përgjigj: "Hafsaja më dha një shurup mjalti." Ajo i tha: "Mbase bletët e atij mjalti kanë thithur lëng urfutil" Kur erdhi tek unë, edhe unë i thashë të njëjtat fjalë. Edhe kur shkon te Safija, ajo i tha po ashtu. Kur shkoi herën tjetër te Hafsaja, ajo i tha: "O i Dërguari i Allahut! A të të jap më nga ai shurup?" Ai u përgjigj: "S'kam hiç nevojë për të!" Seudaja më tha: "Për Allah! Vërtet, ne e lamë atë pa mjaltë!" Unë i thashë: "Hesht!" (5268)
|