Kapitulli: 206. Xhamitë nëpër shtëpi
270.
Mahmud Ibn Rebi' tregon: "Itban Ibn Malik r.a., medinas, shok i të Dërguarit të Allahut a.s. dhe një prej pjesëmarrësve në luftën e Bedrit, ka treguar se i ka shkuar të Dërguarit të Allahut a.s. dhe i ka thënë: "Unë e kam shikimin të dobët dhe u prij njerëzve të mi (të vendbanimit tim) në namaz. Kur bie shi, vërshon lugina që është mes meje dhe atyre, kështu që unë nuk mundem të shkoj tek xhamia e tyre e t7u fal atyre namazin. O i Dërguari i Allahut! Do të dëshiroja shumë që të vije në shtëpinë time e të faleshe në të, që unë pastaj ta bëja atë vend falje për disa nga namazet e mia." I Dërguari i Allahut a.s. i tha: "Do ta bëj një punë të tillë, në dashtë Allahu." Itbani tha: "Të nesërmen, pasi dielli ishte ngritur lart, erdhi i Dërguari i Allahut a.s. dhe Ebu Bekri (r.a.). I Dërguari i Allahut a.s. kërkoi leje për të hyrë, ndërsa unë e lejova të hynte menjëherë. Kur ai hyri brenda, sapo u ul tha: "Në ç'vend të shtëpisë dëshiron që unë të falem?" I tregova një anë të shtëpisë. Kështu, i Dërguari i Allahut a.s. qëndroi e u vendos për namaz në atë vend dhe shqiptoi: "Allahu Ekber (Allahu është më i madhi - thuhet për fillimin e namazit)." Edhe ne të gjithë u ngritëm dhe u rreshtuam pas tij duke na falur dy rekatë të cilat i përfundoi me selam (Fjalët për përfundimin e namazit). Ne e mbajtëm që të hanim hazir (lloj qebabi me pak miell), të cilin e kishim përgatitur enkas për të. Shumë nga pjesëmarrësit e familjes sonë u grumbulluan në shtëpi, kur njëri prej tyre tha: "Ku është Malik Ibn Ecl-Dehaish ose Ibn Ed-Duhshun?,/ Ia priti një tjetër: "Ai është hipokrit dhe nuk e do Allahun dhe të Dërguarin e Tij." Kur dëgjoi, këtë i Dërguari i Allahut tha: "Mos e thuaj atë fjalë. A nuk e ke parë se ai ka thënë: 'La ilahe il-lAUah - Nuk ka zot që meriton të adhurohet, përveç Allahut', duke dashur me të vetëm Fytyrën e Allahut?" Ai tha: "Allahu dhe i Dërguari i Tij e dinë më mirë. Porse ne e kemi parë të jetë i dhënë e tri ndihmojë e tri këshillojë hipokritët." I Dërguari i Allahut tha: "Me të vërtetë që Allahu e ka ndaluar Zjarrin për ata që thonë 'La ilahc il-lAllah - Nuk ka zot që meriton të adhurohet, përveç Allahut', duke dëshiruar me këtë vetëm Fytyrën e Allahut e vetëm për Hir të Tij." (425)
|