|
Kapitulli: 391. Lutja e Allahut për shi në hyfbe, ditën e xhuma
›
519.
Enesi r.a. tregon: "Një here, në kohën e Pejgamberit a.s. njerëzit u goditën nga thatësira. Ndërsa Pejgamberi a.s. po mbante humben, ditën e xhuma, u ngrit një beduin dhe tha: "O i Dërguari i Allahut! Pasuria po na rrënohet dhe fëmijët janë të uritur. Lute pra Allahun për ne (për shi)." Kështu, Pejgamberi a.s. ngriti duart (duke iu lutur Allahut për shi). Ato çaste nuk shihnim asnjë gjurmë reje në qiell. Betohem për Atë (Allahun) në Duart e të Cilit është shpirti im! Sapo i uli duart, u mblodhën retë si male dhe, para se të zbriste nga minberi, e pashë shiun të pikojë në mjekrën e Pejgamberit a.s.. Atë ditë ra shi, edhe të nesërmen dhe të pasnesërmen dhe pas asaj deri të xhumanë tjetër, kur ngrihet përsëri ai beduin ose dikush tjetër dhe thotë: "O i Dërguari i Allahut! Shtëpitë janë shembur, bereqeti dhe blegtoria na janë mbytur. Lute pra Allahun për ne (për ta ndaluar shiun)." Kështu, Pejgamberi a.s. ngriti duart dhe u lut: "O Allah! Rreth e rrotull nesh dhe jo mbi ne!" Kësisoj, në çfarëdo drejtimi që ai bëri me duar andej, po andej u shpërndanë dhe u e larguan dhe retë dhe qielli i Medines u kthjellua si një gropë mes reve. Lugina Kanat vërshoi për një muaj sa çdo njeri që vinte nga jashtë Medines, fliste vetëm për shiun e bollshëm. (933)
|