|
Kapitulli: 519. Në qoftë se një i mitur pranon Islamin dhe vdes, a duhet t'i falet atij xhenazja dhe a duhet t'i shpjegohet Islami fëmijës (para moshës së pjekurisë)?
›
677.
Ukba Ibn Aamir r.a. tregon se Pejgamberi a.s. doli një ditë dhe fali namaz xhenazesh për martirët e Uhudit, pastaj u ngjit në minber dhe tha: "Unë do ta hap rrugën për ju si prijësi juaj dhe do të jem dëshmues për ju. Për Allah! Mu tani e shoh Haud-in tim (lumin Kcuthcr në Xhenet) dhe më janë dhënë çelësat e thesareve të tokës (ose çelësat e tokës). Për Allah! Dhe në të vërtetë unë nuk kam frikë se ju do të bëni shirk (të adhuroni të tjerë në vend të Allahut a bashkë me Të) pas meje, por kam frikë se do të luftoni njëri-tjetrin (për pasuri të kësaj bote)." (1344)
›
678.
Ibn Umeri r.a. tregon: "Umeri r.a. bashkë me Pejgamberin a.s. dhe me disa njerëz të tjerë u nisën për tek Ibn Sajjad, derisa e gjetën duke luajtur me disa djem të vegjël afër kodrinave të Beni Megala. Ibn Sajjad atë kohë ishte afër moshës së pubertitetit dhe nuk na vuri re, derisa Pejgamberi a.s. i ra me dorë dhe i tha: "A dëshmon se unë jam i Dërguari i Allahut?" Ai e pa dhe pastaj tha: "Dëshmoj se ti je i Dërguari i analfabetëve." Pastaj Ibn Sajjad e pyeti Pejgamberin a.s.: "A dëshmon se unë jam i Dërguari i Allahut?" Pejgamberi a.s. e mohoi atë dhe tha: "Unë besoj në Allahun dhe në të Dërguarin e Tij." Pastaj i tha: "Ç'mendon?" Ibn Sajjad tha: "Më kanë ardhur njerëz të besuar dhe gënjeshtarë." Pejgamberi a.s. i tha: "Sa për këtë çështje je ngatërruar. Kam diçka (në mendje) për ty, (a mund ta thuash atë?)" Ibn Sejjad tha: "Është Ed-Dnh (Tymi)." Pejgamberi a.s. i tha: "Ik pra! Ti nuk mund t'i kalosh mundësitë e tua." Nga kjo Umeri r.a. tha: "Më lër t'ia këpus kokën o i Dërguari i Allahut!" Ndërsa Pejgamberi a.s. tha: "Në qoftë se ai (Ibn Sajjad) është ai (Dexh-xhali), atëherë ti nuk e mund dot atë dhe, në qoftë se nuk është ai, atëherë s'ke asnjë të mirë (nuk ia vlen) nga vrasja e tij." I Dërguari i Allahut a.s. më pas shkoi edhe një herë tjetër bashkë me Ubej bin Kabin te pemtorja e hurmave, ku rrinte Ibn Sejjadi. Pejgamberi a.s. donte që të dëgjonte ndonjë gjë prej Ibn Sajjadit përpara se ai ta shihte Pejgamberin a.s.. Kështu, Pejgamberi a.s. e pa atë të shtrirë e të mbuluar me një çarçaf nga ku dëgjoheshin murmuritjet e tij. Nëna e Ibn Sejjadit e pa të Dërguarin e Allahut a.s. të fshehur ndërmjet trungjeve të pemëve dhe i thirri atij: "O Safi! (Kështu e kishte emrin Ibn Sejjadi) Ja ku është Muhamedi (a.s.)!" Me këtë Ibn Sejjadi u ngrit. Pejgamberi a.s. tha: "Po ta kishte lënë ajo grua atë (Ibn Sejjadin) pa e trazuar, atëherë ai do ta kishte shfaqur të vërtetën e çështjes së vet." (1354,1355)
›
679.
Enesi r.a. tregon: "Një djalë çifut që i shërbente Pejgamberit a.s. u sëmur, kështu që Pejgamberi a.s. shkoi ta vizitojë. Ai (a.s.) iu ul te koka dhe i tha atij që të përqafonte Islamin. Djali pa nga babai i vet që ishte ulur aty. Ai i tha të birit që t'i bindej Elml-Kasimit (nofkë e Pejgamberit a.s.) dhe djali pranoi Islamin. Pejgamberi a.s. doli jashtë duke thënë: "Të gjitha lavdërimet dhe falënderimet janë për Allahun që e shpëtoi djalin nga Zjarri!" (1356)
›
680.
Ebu Hurejra r.a. tregon se i Dërguari i Allahut a.s. ka thënë: "Çdo fëmijë lind me natyrë të pastër, por prindërit e tij e kthejnë atë ose në besim çifut, ose kristian, ose adhurues zjarri ashtu. Si rasti i kafshës që lind të voglin e saj pa asnjë të metë; a mos e gjeni atë të damkosur?" Pastaj Ebu Hurejra r.a. këndoi ajetin nga Kurani Fisnik: "Drejtohu me përkushtim në fenë e pastër monoteiste, natyrën fillestare, me të cilën Allahu i ka krijuar njerëzit. Nuk ka ndryshim të krijimit të Allahut. Kjo është feja e drejtë, por shumica e njerëzve nuk e dinë." (Kuran, 30:30) (1359)
|