|
Kapitulli: 635. Kur falet agimi në Xhemë (Muzdelife)
›
836.
Abdurr-Rrahman Ibn Jeziidi tregon: "U nisa (nga Arafati) me Abdullahun r.a. dhe, kur arritëm në Xhemë', ai fali dy namazet (të mbrëmjes dhe të darkës) së bashku duke bërë ezanin dhe ikametin veç e veç për secilin namaz. Ai hëngri darkën ndërmjet dy namazeve. Namazin e agimit e fali sapo zbardhi dita. Disa nga njerëzit thanë, (ndërsa po falej) se dita kishte aguar, kurse të tjerët thanë se akoma nuk kishte aguar. Pastaj Abdullahi tha se i Dërguari i Allahut a.s. ka thënë: "Këtyre dy namazeve u është ndyshuar koha e tyre e përcaktuar vetëm në këtë vend (Muzdelife); e para, për namazin e mbrëmjes dhe të darkës: njerëzit mund të mos mbërrijnë në Muzdelife(nga Arafati) derisa të vijë koha e namazit të darkës; e dyta, për namazin e agimit, i cili falet në këtë orë." Abdullahu qëndroi atje derisa zbardhi edhe pak pastaj tha:
"Në qoftë se prijësi i besimtarëve do të nxitonte tani drejt Minasë, atëherë ai me të vërtetë që do ta kishte zbatuar Sunetin e Pejgamberit a.s.." Dhe nuk e di cila i paraprin tjetrës, fjala e Abdullahit r.a. apo largimi i Uthmanit nga Muzdelifeja. Abdullahu r.a. vazhdoi të thoshte telbijen me zë të lartë, derisa hodhi guralecat tek Xhemret-ul Akabe Ditën e Kurbanit (Kurban Bajramit). (1683)
|