Kapitulli: 841. Dhënia (shpërndarja) e ujit
1088.
Sehl Ibn Saadi r.a. tregon se i sollën Pejgamberit a.s. një shtambë (me qumësht a me ujë). Ai piu prej saj, ndërsa në të djathtë të tij ishte ulur një djalë, më i vogli i gjithë të pranishmëve dhe në të majtë të tij ishin ulur burra të moshuar. Ai a.s. pyeti: "O djalosh, a më lejon që t'ua jap atë (shtambën për të pirë) të moshuarve?" Djali tha: "O i Dërguari i Allahut, nuk do të më pëlqente që dikush tjetër të kishte nderin të pinte nga ajo që ke lënë ti pa pirë." Kësisoj pra, Pejgamberi a.s. ia dha atij shtambën për të pirë. (2351)
1089.
Enesi r.a. tregon: "Një ditë molën një dele për të Dërguarin e Allahut a.s. në shtëpinë time. Qumësh- tin e përzien me ujë nga pusi i shtëpisë sime, pastaj shtambën ia dhanë të Dërguarit të Allahut a.s. dhe ai piu prej saj. Ndërkohë Ebu Bekri ishte ulur në të majtë të tij dhe një beduin në të djathtë. Kur Pejgamberi a.s. e hoqi shtambën nga goja, Umeri pati frikë, se ai do t'ia jepte atë për të pirë beduinit, kështu që foli: "O i Dërguari i Allahut! Jepja Ebu Bekrit që e ke në krah." Por Pejgamberi a.s. ia dha atë beduinit, që ishte në të djathtë të tij dhe tha: "Gjithnjë duhet të filloni me atë që keni në krah të djathtë." (2352)
|