Kapitulli: 922. Si shkruhet: "Këto janë kushtet me të cilat filani, i biri i filanit pajtohet me filanin, të birin e filanit", pa përmendur fisin ose mbiemrin
1186.
Bera bin Azib r.a. tregon: "Pejgamberi a.s. u nis për të kryer umren në muajin (11) Dhul-Ka'de, por mekasit nuk e lejuan të hyjnë në Mekë, derisa ai e vendosi bashkë me ta, duke u premtuar, se do të rrinte atje vetëm tri ditë. Kur hartuan marrëveshjen ndërmjet tyre, shkruajtën: "Këto janë kushtet mbi të cilat Muhamedi, i Dërguari i Allahut, (a.s.) pajtohet (të bëjë paqe) ...", kur ata (e ndërprenë leximin) dhe thanë: "Nuk pajtohemi me këtë, pasi, po të besonim se ti je i Dërguari i Allahut, ne nuk do të kishim ndaluar, por ti je Muhamedi, i biri i Abdullahut." Pejgamberi a.s. tha: "Unë jam i Dërguari i Allahut dhe unë jam Muhamedi, i biri i Abdullahut." Pastaj ai i tha Aliut r.a. (shkruesit): "Fshiji (fjalët) 'i Dërguari i Allahuf", por Aliu tha: "Jo, për Allah, unë kurrë nuk do ta fshij emrin tënd!" Kështu Pejgamberi a.s. e mori shkresën dhe shkroi (lexoi): "Kjo është çfarë ka pranuar Muhamedi, i biri i Abdullahit: Nuk do të futet në Mekë asnjë armë, përveç atyre që janë të futura në çanta. Asnjë nga banorët e Mekës nuk do të lejohet të shkojë me të (Pejgamberin a.s.) edhe sikur të dëshirojë t'i shkojë pas tij. Ai (Pejgamberi a.s.) nuk do të ndalojë asnjë nga shokët e vet që të qëndrojë në Mekë, nëse ndonjëri dëshiron të qëndrojë atje/r Kur Pejgamberi a.s. hyri në Mekë (vitin tjetër) dhe afati i përcaktuar mbaroi, mekasit shkuan tek Aliu dhe i thanë: "Thuaji shokut tënd (Pejgamberit a.s.) të dalë nga qyteti, pasi koha (për të cilën jemi pajtuar) ka mbaruar.// Kështu pra, Pejgamberi a.s. doli nga Meka, kur nga pas i ndoqi e bija e Hamzait duke thirrur: "O xhaxhai im! O xhaxhai im!" Aliu r.a. e priti atë, e mori përdore dhe i tha Fatimes r.a.: "Merre bijën e xhaxhait tënd." Zejdi dhe Xhaferi u zunë (se kush do të kujdesej) për të. Aliu tha: "Unë kam më shumë të drejtë për të, pasi ajo është bija e xhaxhait tim." Xhaferi tha: "Ajo është bija e xhaxhait tim dhe tezja e saj është bashkëshortja ime." Zejdi tha: "Ajo është bija e vëllait tim." Ndërsa Pejgamberi a.s. e gjykoi se ajo duhej tri dorëzohej tezes së vet, sepse tezja është në vend të nënës. Pastaj i tha Aliut: "Ti je pjesë e imja dhe unë jam pjesë e jotja". Xhaferit i tha: "Ti më ngjan mua në paraqitje dhe në karakter". Kurse Zejdit iu drejtua: "Ti je vëllai ynë (në Islam) dhe skllavi ynë i liruar "^1 (2699)
|