|
›
1365.
Aishja r.a., bashkëshortja e Pejgamberit a.s., tregon se e ka pyetur Pejgamberin a.s.: "A ke ndeshur ditë më të vështirë se ditën e (luftës së) Uhudit?" Pejgamberi a.s. iu përgjigj: "Vuajta nga populli yt aq sa vuajta dhe më e vështira qe vuajtja e ditës Akabesë e kur i shkova vetë Ibn Abdi-Jalil Ibn Abdul-Kulal dhe ai nuk iu përgjigj kërkesës sime. Kështu u largova i mbuluar me pikëllim të thellë duke vazhduar të eci dhe nuk pushova derisa e pashë veten në Karneth-Thealib. Aty ngrita kokën nga qielli dhe, papritur, papritur pashë një re që më bënte hije dhe sipër së cilës ndodhej Xhibrili a.s.! Ai më thirri dhe më tha: 'Tashmë Allahu e ka dëgjuar fjalën që të ka thënë ty populli yt dhe si të janë përgjigjur ty. Tashmë Allahu të ka dërguar melekun e maleve, kështu që mund ta urdhërosh atë t'u bëjë atyre njerëzve çfarë të duash ti/ Meleku i maleve më thirri, më përshëndeti dhe më tha: 'o Muhamed! Më urdhëro ç'të duash! Nëse do, unë i bashkoj të dy malet (e luginës) dhe ua hedh atyre përsipër/ Ndërsa Pejgamberi a.s. tha: "Jo, por (për më shumë) shpresoj se Allahu do të nxjerrë nga pasardhësit e tyre fëmijë, të cilët do të adhurojnë Allahun Një e të Vetëm duke mos i vënë Atij shokë në adhurim, duke mos adhuruar tjetër përveç Atij." (3231)
|