|
›
1703.
Aishja r.a. tregon: "Kur i Dërguari i Allahut a.s. ishte i shëndoshë, gjithnjë thoshte: "Nuk ka ndodhur kurrë që t'i merret shpirti ndonjë Pejgamberi pa e parë vendin e tij në Xhenet, pastaj i jepet jetë ose i lihet të zgjedhë." Kur Pejgamberi a.s. u sëmur dhe iu afruan çastet e fundit, kur do t'i merrej shpirti, ai i humbi ndjenjat me kokën e vënë në këmbën time. Sapo erdhi në vete, e përqendroi shikimin lart nga çatia e shtëpisë, pastaj tha: "O Allah! Me shokët më të lartë!" Atëherë thashë me vete: 'Pra, ai nuk do të rrijë më me ne!' Pastaj e kuptova se kjo gjendje e tij ishte tamam vërtetim i fjalës së tij që ai gjithnjë na e përsëriste kur ishte shëndoshë." (4437)
|